 |
Bezpieczeństwo najmłodszych jest dla nas najwyższą wartością, dlatego organizując wycieczki zawsze opieramy się o standardy zawarte w Kodeksie Dobrych Praktyk przy organizacji turystyki szkolnej. Dzięki temu macie Państwo gwarancję, że dzieci są bezpieczne. Zapraszamy do zapoznania się zasadami bezpieczeństwa w poszczególnych rodzajach wycieczek. |
BEZPIECZEŃSTWO NA DRODZE I WYCIECZCE PIESZEJ
ZASADY BEZPIECZEŃSTWA W TRAKCIE WYCIECZEK PIESZYCH PRZEMIESZCZAJĄCYCH SIĘ PO DROGACH PUBLICZNYCH
DZIECI W WIEKU PONIŻEJ 10 LAT:
• Grupa dzieci w wieku do lat 10 jest obowiązana korzystać z chodnika lub drogi dla pieszych, a w razie ich braku - z pobocza. Jeżeli nie ma pobocza lub czasowo nie można z niego korzystać, grupa może korzystać z jezdni, pod warunkiem zajmowania miejsca jak najbliżej jej krawędzi i ustępowania miejsca nadjeżdżającemu pojazdowi.
• Grupa idącą po poboczu lub jezdni jest obowiązana iść lewą stroną drogi.
• Dzieci w wieku do 10 lat mogą iść tylko dwójkami pod nadzorem, co najmniej jednej osoby pełnoletniej.
• Zabrania się ruchu po jezdni grupy w czasie mgły oraz w warunkach niedostatecznej widoczności.
• W czasie marszu jeden opiekun prowadzi grupę, drugi idzie na końcu,
• Uczestnicy powinni posiadać ubiór (szczególnie buty) odpowiedni do miejsca i warunków atmosferycznych;
• W mieście należy poruszać się po chodnikach, a poza miastem - lewą stroną drogi, ustępując z drogi nadjeżdżającym pojazdom;
• W lesie należy poruszać się po znakowanych szlakach turystycznych (na terenie parków narodowych lub krajobrazowych - wyłącznie) lub wyznaczonych ścieżkach;
• Opiekun powinien posiadać mapę (wskazana jest znajomość terenu);
DZIECI W WIEKU POWYŻEJ 10 LAT:
• Grupa dzieci w wieku powyżej lat 10 lat, może się poruszać tylko prawą stroną jezdni.
• Zabrania się ruchu po jezdni grupy w czasie mgły.
• Liczba dzieci idących jezdnią w kolumnie obok siebie nie może przekraczać 4, pod warunkiem, że grupa nie zajmuje więcej niż połowy szerokości jezdni.
• Jeżeli przemarsz grupy dzieci odbywa się w warunkach niedostatecznej widoczności pierwszy i ostatni z idących z lewej strony są obowiązani nieść latarki: pierwszy - ze światłem białym, skierowanym do przodu, ostatni - ze światłem czerwonym, skierowanym do tyłu lub użycie kamizelek odblaskowych;
• Przed wyruszeniem z przed szkoły uczestnicy powinni być poinformowani o zasadach poruszania się po drogach i po lesie;
POBYT NAD WODĄ
• Obowiązkiem opiekuna grupy jest zapoznanie podopiecznych z regulaminemkorzystania z kąpieliska lub pływalni (musi być w widocznym miejscu, w każdyobiekcie lub na plaży)
• Nie wolno uczestnikom wycieczki zezwalać na kąpiel, pływanie na łodziach, kajakach, jeżeli nie zostało to uwzględnione w programie wycieczki i nie zapewniono dostatecznej opieki instruktorów lub ratowników.
• Osoby pozostające pod opieką szkoły lub placówki mogą pływać oraz kąpać się tylko w obrębie „kąpielisk”, „miejsc wykorzystywanych do kąpieli” i „pływalni” w rozumieniu ustawy o bezpieczeństwie osób przebywających na obszarach wodnych.
• Nauka pływania może odbywać się tylko w miejscach specjalnie do tego celu wyznaczonych i przystosowanych.
• Uczącym się pływać i kąpiącym się zapewnia się po stały nadzór ratownika lub ratowników i ustawiczny nadzór opiekuna lub opiekunów ze strony szkoły bądź placówki.
• Kajaki i łodzie, z których korzystają uczestnicy wycieczek wyposaża się w sprzęt ratunkowy.
• Ze sprzętu pływającego korzystają jedynie osoby przeszkolone w zakresie jego obsługi oraz posługiwania się wyposażeniem ratunkowym.
• Niedopuszczalne jest używanie łodzi i kajaków podczas silnego wiatru.
• W zajęciach prowadzonych w zorganizowanych grupach, na jedną osobę nie może przypadać więcej niż 15 uczestników.
POBYT W GÓRACH
Wycieczki piesze lub narciarskie na terenach górskich, leżących na obszarach parków narodowych i rezerwatów przyrody mogą prowadzić tylko górscy przewodnicy.
1. Podstawowe obowiązki kierownika i opiekunów wycieczki górskiej:
• Zapoznanie się oraz dostosowanie swoich planów aktywności do umiejętności, aktualnych warunków atmosferycznych, prognozy pogody, komunikatu lawinowego dla danego obszaru i zastosowanie się do zaleceń i ograniczeń wynikających z ogłoszonego stopnia zagrożenia lawinowego oraz z panujących i przewidywanych warunków atmosferycznych,
• Użytkowanie sprzętu odpowiedniego do rodzaju podejmowanej aktywności, sprawnego technicznie i zgodnie z jego przeznaczeniem i zasadami użycia,
• Bezzwłoczne informowanie podmiotów uprawnionych do wykonywania ratownictwa górskiego o zaistniałym wypadku lub zaginięciu osoby oraz o innych zdarzeniach nadzwyczajnych mogących mieć wpływ na bezpieczeństwo osób.
2. Organizacja wycieczek górskich dla młodzieży szkolnej powinna spełniać następujące warunki:
• Młodzież należy stopniowo wprowadzać w coraz wyższe rejony górskie i na trasy o wyższej skali trudności,
• Prowadząc młodzież w góry uwzględniamy normy wynikające z przesłanek fizjologicznych, dotyczących dystansu, czasu marszu i obciążenia młodych turystów.
3. W czasie trwania wycieczki wszyscy uczestnicy podporządkują się poleceniom prowadzącego.
4. Poruszamy się według ustalonego porządku:
• przewodnik idzie pierwszy, nikt nie może go wyprzedzać, on dyktuje tempo marszu.
• uczestnicy idą „gęsiego” w odstępach 1,5 do 2 metrów lub gdy teren na to pozwala, w luźnym szyku po kilka osób obok siebie.
• grupę zamyka opiekun grupy. Za tą osobą nie należy pozostawać,
• grupa nie powinna rozciągać się na długiej przestrzeni.
5. Na zboczach stromych, oślizgłych najsprawniejsi turyści znajdują się na początku i na końcu grupy, pomagając mniej sprawnym.
6. Przy długich i stromych podejściach idziemy wolno, lecz równomiernie, unikamy odpoczynków w trakcie podejścia.
7. Przy podchodzeniu pod górę nie należy rozmawiać, utrudnia to rytmiczne oddychanie i dodatkowo męczy.
8. Przy schodzeniu w dół po stromych zboczach i w terenie skalnym należy zwracać uwagę na każdorazowe ustawienie stopy. Nigdy nie zbiegamy w dół.
9. Na trasie odpoczywamy, co godzinę, czas trwania odpoczynku wynosi 15 minut (zdejmujemy plecaki, można usiąść, ale nie bezpośrednio na ziemi lub głazach, w czasie upału chronimy się do cienia).
10. Główny odpoczynek może trwać 1, 5 – 2 godziny i powinien być połączony z posiłkiem.
11. Zbyt częste picie nie jest wskazane. Pragnienie zaspokajamy przede wszystkim w czasie posiłków, przed wyruszeniem w trasę i po jej zakończeniu.
12. W sytuacjach trudnych nie wzniecamy paniki, rygorystycznie podporządkowujemy się poleceniom prowadzącego wycieczkę:
• mgła – w razie zgubienia szlaku turystycznego cofamy się całą grupą do ostatniego znaku,
• burza – całą grupą schodzimy poniżej grzbietu lub grani i przeczekujemy burzę (uczestnicy pozbywają się metalowych przedmiotów, okrywają się pelerynami i w pozycji kucznej przeczekują burzę), uczestnicy obowiązkowo wyłączają wszystkie urządzenia wytwarzające pole elektromagnetyczne (telefony komórkowe, GPS-y)
• załamanie pogody (silne ochłodzenie, grad, opady śniegu z deszczem) – schodzimy całą grupą do najbliższego schroniska lub osiedla albo docieramy do planowanego celu najbliższą, najłatwiejszą drogą,
• lęk przestrzeni – pomagają oddelegowani doświadczeni uczestnicy w pokonywaniu
niebezpiecznego odcinka – nie dopuszczamy do paniki.
13. W razie wypadku osobom udającym się po pomoc dokładnie określamy miejsce wypadku i rodzaj obrażenia. Wzywamy GOPR lub TOPR. Nigdy nie wolno zostawiać rannego samotnie, nawet, gdy znajdujemy się w łatwym terenie górskim. Udzieliwszy poszkodowanemu pierwszej pomocy oczekujemy spokojnie ratowników górskich.
14. Wychodząc zostawiamy zawsze w miejscu zakwaterowania listę uczestników wycieczki, a także informacje o jej trasie i godzinie powrotu.
TRANSPORT
Wynajęty autobus turystyczny (autokar), pociąg, inne środki komunikacji zbiorowej – komunikacja miejska i międzymiastowa. Zabrania się wykorzystywania, jako środka transportu prywatnych samochodów
osobowych kierownika wycieczki szkolnej i opiekunów. Miejscem zbiórki uczniów rozpoczynającej i kończącej wycieczkę jest plac przed szkołą lub inne miejsce uzgodnione wcześniej z dyrekcją szkoły.
WYCIECZKA AUTOBUSOWA
• Kontrola autokaru przez Policję WRD Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 18 lipca 2008 r. w sprawie kontroli ruchu drogowego oraz Rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 21 lutego 2012 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie kontroli ruchu drogowego: Ważność „ Sprawozdania z kontroli drogowej zawierającego wykaz kontrolny” ( załącznik nr 1 do w/w rozporządzenia MSW z dnia 21.02.2012 r.)- zwany potocznie „sprawozdaniem” została określona na okres 3 miesięcy. Kierowca musi więc okazać się, ważnym:
- sprawozdaniem z kontroli drogowej,
- dowodem rejestracyjnym, z aktualnymi badaniami technicznymi,
- wynikiem badania na trzeźwości, które może zrobić w dniu wyjazdu w punkcie kontroli autokarów, określonym przez KMP lub Komendy Powiatowe Policji.
• Kierownik wycieczki wsiada pierwszy i ustala kolejność zajmowania miejsc.
• Jeden z opiekunów lub kierownik dopilnowuje umieszczenie bagażu w lukach bagażowych.
• Kierownik wycieczki siada przy drzwiach z przodu autobusu.
• Opiekunowie wsiadają, jako ostatni zajmując miejsca w środku i z tyłu autobusu.
• Przed odjazdem obowiązkiem opiekunów lub kierownika jest sprawdzenie listy obecności.
• Opiekunowie przed odjazdem winni sprawdzić, czy uczestnicy wycieczki nie mają przeciwwskazań do podróżowania środkami lokomocji (choroba lokomocyjna lub inne schorzenia) oraz czy posiadają ze sobą zaordynowane leki. Należy pamiętać o uzyskaniu pisemnej zgody rodziców/prawnych opiekunów na podawanie ww. leków)!
• Kierownik musi przed wyjazdem ustalić gdzie w autobusie znajdują się: podręczna apteczka oraz jej wyposażenie, gaśnice i wyjścia awaryjne.
• Kierownik lub jeden z opiekunów winien zabrać do autobusu pojemnik z wodą, papier toaletowy, chusteczki higieniczne oraz woreczki foliowe celem utrzymania czystości w autobusie.
• Kierownik musi upewnić się czy w autobusie znajduje się dostępny telefon komórkowy.
• W czasie jazdy uczestnicy wycieczki siedzą na wyznaczonych miejscach. Kadra musi dopilnować, aby uczestnicy wycieczki nie palili tytoniu i nie spożywali alkoholu lub innych używek, nie przemieszczali się po autobusie i nie podróżowali w pozycji stojącej, nie blokowali zamków, nie otwierali drzwi i okien,nie wykonywali obscenicznych gestów w stosunku do innych użytkowników drogi, nie wyrzucali jakichkolwiek przedmiotów z pojazdu i nie rzucali przedmiotami.
• Po zakończeniu każdego postoju kierownik sprawdza, czy wszyscy uczestnicy wycieczki są obecni w autobusie.
• Przy wysiadaniu z autobusu - pierwszy wysiada jeden z opiekunów i stojąc przy drzwiach ustawia młodzież, zwraca uwagę, aby nie przechodziła na drugą stronę jezdni.
• W przypadku autobusów wyposażonych w pasy bezpieczeństwa kierownik i opiekunowie muszą dopilnować, aby wszyscy uczestnicy je zapięli.
• Za bezpieczeństwo jazdy oraz sprawność techniczną autobusu, odpowiada przewoźnik i kierowcy, zgodnie z obowiązującymi przepisami.
• Uczestnicy wycieczki zostawiają porządek w autobusie i zabierają swoje rzeczy. Kierownik wysiada ostatni - sprawdza czy uczestnicy zabrali wszystkie swoje bagaże i rzeczy osobiste, czy pozostawiono ład i porządek oraz czy nie dokonano uszkodzeń.
• Po wyjściu z autobusu należy uformować grupę i sprawdzić listę obecności.
• W przypadku awarii pojazdu, kolizji, wypadku, powstania pożaru, kadra zobowiązana jest do ewakuowania uczestników wycieczki w miejsce bezpieczne, z wykorzystaniem drzwi wejściowych lub wyjść awaryjnych, jeżeli zachodzi taka potrzeba. W razie konieczności trzeba udzielić pierwszej pomocy przedlekarskiej.
źródło: KODEKS DOBRYCH PRAKTYK PRZY ORGANIZACJI TURYSTYKI SZKOLNEJ - Poradnik dla dyrektorów placówek oświatowych, biur podróży oraz rodziców
